Cerkiew św. Kosmy i św. Damiana to dawna łemkowska cerkiew greckokatolicka, obecnie używana jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Uściu Gorlickim. Cerkiew została wybudowana w 1837 roku i remontowana w 1900 roku oraz w latach 90. XIX wieku. Po akcji „Wisła” od 1947 roku świątynia zaczęła być użytkowana jako kościół rzymskokatolicki.
Świątynia jest cerkwią łemkowską typu północno-zachodniego. Uznawana jest za modelowy przykład XIX-wiecznej cerkwi wzniesionej w tym stylu. Cerkiew wybudowano z drewna i jest budowlą o konstrukcji zrębowej, orientowaną, trójdzielną. Wzniesiona została na planie złożonym z trzech prostokątów zbliżonych do kwadratu: prezbiterium, szerszej od niego nawy i babińca. Każdy z członów budowli jest nakryty odrębnym dachem.
Wieża ma konstrukcję słupową i obejmuje całkowicie ściany babińca. Wokół wieży znajduje się zachata. Cała cerkiew, zarówno ściany jaki i dach, obita jest gontem. Konstrukcja posiada dachy namiotowe bez załamań, uzupełnione kalenicami i zwieńczone pozornymi wielobocznymi latarniami. Na zwieńczeniach znajdują się ozdobne krzyże, każdy z nich o innym kształcie. Nad wieżą umieszczono namiotowo-baniasty hełm. Nawa i prezbiterium nakryte są pozornymi sklepieniami kopulastymi, zaś w babińcu strop jest płaski.
Wewnętrzne ściany zdobi polichromia wykonana około 1900 roku. Architektoniczne malowidła na ścianach imitują marmurowe kolumny. Na stropie nawy przedstawiono Trójcę Świętą, a na stropie babińca Opiekę Bogurodzicy. Chór zawieszony jest wzdłuż ścian babińca, a także częściowo wzdłuż ścian nawy w zachodniej jej części. Zdobi go rzeźbiona arkadowo balustrada. We wnętrzu znajduje się wyposażenie pochodzące z XIX i początku XX wieku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz