Cerkiew w Hańczowej istniała już w XVII w. Niektóre źródła podają, że jej prezbiterium powstało w 1644. Obecny obiekt został wzniesiony w I połowie XIX stulecia na miejscu pierwotnej świątyni. Być może sama wieża jest starsza i pochodzi z XVIII w. Obiekt gruntownie odnawiany w 1871 oraz w latach 1960–1968. Ostatnie rozległe prace konserwatorskie i remontowe zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz prowadzone były w latach 1989–2012.Do 1947 była to cerkiew greckokatolicka, następnie w latach 1947–1958 służyła wiernym obrządku łacińskiego. Mimo tego postępowała jej dewastacja i w 1956 została podjęta decyzja o jej rozbiórce i wywiezieniu wyposażenia do składnicy ikon w Łańcucie. Cerkiew uratował powrót kilku rodzin wysiedlonych w 1947, których członkowie własnymi siłami wyremontowali ją, oraz powołanie w Hańczowej parafii prawosławnej.
Cerkiew w Hańczowej zaliczana jest do młodszego wariantu typu północno-zachodniego drewnianych cerkwi łemkowskich. Jest trójdzielna, składa się z nawy, prezbiterium oraz wieży z kruchtą. Prezbiterium i nawa wzniesione w konstrukcji zrębowej, wieża – w konstrukcji słupowo-ramowej. Prezbiterium wydłużone, zamknięte trójbocznie, z zakrystią w zamknięciu. Wieża o ścianach pochyłych, z nadwieszoną izbicą, słupy nośne ujmują babiniec. Ściany nawy, prezbiterium i wieży pobite gontem, izbica wieży szalowana pionowo deskami. Dachy kryte blachą: nad nawą namiotowy, nad zachodnią częścią prezbiterium dwuspadowy, przechodzący w namiotowy, wielopołaciowy, oba w dolnej części łamane małymi uskokami; na wieży dach namiotowy z połaciami lokalnie wygiętymi nad tarczami zegarowymi w górnych częściach ścian izbicy; nad częścią babińca i nad kruchtą dachy dwuspadowe. Zwieńczenia wieży, nawy i prezbiterium podobne, w formie baniastych hełmów z pozornymi latarniami.
Nakryte płaskimi stropami wnętrze jest bogato zdobione polichromią figuralną i ornamentalną, wykonaną przez Antoniego, Michała i Zygmunta Bogdańskich pod koniec XIX w. Na stropach sceny, przedstawiające Przemienienie Pańskie, Matkę Boską z Dzieciątkiem oraz Wypędzenie kupców ze świątyni. Na ścianach nawy naprzeciw siebie wymalowane postacie świętych: Cyryla i Metodego, Włodzimierza i Olgi oraz Heleny i Konstantyna. W cerkwi zachowała się znaczna ilość oryginalnego wyposażenia z przełomu XVIII i XIX w., w tym ikonostas być może jeszcze z XVIII w. W prezbiterium barokowy ołtarz główny. W nawie dwa ołtarze boczne, z których w lewym umieszczony jest obraz Zdjęcie z krzyża, zaś w prawym – Opieka Bogurodzicy.
Konserwacja ikonostasu została przeprowadzona po raz pierwszy w 1972 na miejscu w Hańczowej. Niestety, konserwacja została przeprowadzona w sposób nieprofesjonalny, co spowodowało powolne niszczenie ikonostasu. W związku z tym w latach 2006–2010 w pracowni konserwatorskiej w Nowym Sączu odrestaurowany został ponownie cały ikonostas. Po upadku PRL na terenie cerkwi miały miejsce dalsze prace konserwatorskie. M. in. do 2011 zostały odrestaurowane wszystkie polichromie (przedsionek, nawa główna) z wyjątkiem znajdujących się w prezbiterium.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz