Cerkiew Opieki Matki Bożej w Wołowcu

Cerkiew w Wołowcu pochodzi z XVIII w. Została wzniesiona jako świątynia parafii greckokatolickiej. W 1927, gdy większość mieszkańców Wołowca przeszła do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w czasie tzw. schizmy tylawskiej, cerkiew pozostała w rękach greckokatolickiej mniejszości. Po Akcji Wisła obiekt został zaadaptowany na owczarnię i oborę. Miejscowy PGR zgodził się jednak oddać budynek grupie prawosławnych Łemków, którzy wrócili do Wołowca po 1958. Remont obiektu został przeprowadzony w 1964, kiedy to całkowicie rozebrano zniszczone prezbiterium, zastępując je nowym cztery lata później.

Wyświetl większą mapę 

Cerkiew w Wołowcu jest trójdzielna (prezbiterium, nawa główna, babiniec), orientowana, z wieżą umieszczoną nad przedsionkiem i pseudolatarnią na jej szczycie oraz łamanym namiotowym dachem. Niewielkie cebulaste kopuły znajdują się również nad nawą oraz prezbiterium. Okna w cerkwi są prostokątne i zgrupowane po trzy na bocznych ścianach nawy, znacznie szerszej od prezbiterium. Na ścianach wewnętrznych świątyni zachowała się XIX-wieczna polichromia ze scenami wizji Konstantyna Wielkiego, wzięcia proroka Eliasza do nieba na ognistym rydwanie oraz przejścia konnych wojsk Jozuego przez Jordan. Ikonostas pochodzi z XVIII wieku.