Krzemień

Krzemień i Halicz widziany z Tarnicy.

Krzemień znajduje się w środkowej części grupy Tarnicy i Halicza, w paśmie połonin. Masyw ma charakter przebiegającego z północnego zachodu na południowy wschód grzbietu, na którym występują liczne skałki tworzące kształt grzebienia. Obecna nazwa góry pochodzi właśnie od zniekształconego przez austriackich kartografów słowa "grzebień" (z ukraińska "hreben").

Wyświetl większą mapę 

Grzbiet ten na północnym zachodzie zanika, opadając w dolinę jednego z dopływów Terebowca, zaś w przeciwną stronę ciągnie się dalej, w stronę Kopy Bukowskiej. Z najwyższego punktu, umiejscowionego w centralnej jego części, odbiega na północny wschód grzbiet w kierunku Bukowego Berda oddzielonego płytką przełęczą. Ku południowemu zachodowi biegnie natomiast grzbiet, poprzez głęboką Przełęcz Goprowską łączący Krzemień z masywem Tarnicy i Szerokiego Wierchu.

Krzemień z Przełęczy Goprowskiej.

Południowo-zachodni stok, z którego środkowej części, na wysokości ok. 1200 m n.p.m. wyraźniej wyodrębnia się wspomniany grzbiet, opada: na zachód od Przełęczy Goprowskiej do doliny Terebowca, zaś na wschodzie – w dolinę Wołosatki. Charakteryzuje się on, jak na Bieszczady, dużym nachyleniem na różnicy wysokości ok. 120 m. Zbocze eksponowane na północny wschód, odwadniane przez potok Roztoki mający tam swoje źródło, jest łagodniejsze.