Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Olchowcach

Jest to budynek zrębowy dwudzielny, przykryty dwukalenicowym dachem zwieńczonym trzema hełmami.

Duszpasterska posada w Olchiwcjach rozpoczyna się w czasach książąt ruskich, którzy posiadali tutaj swoje dobra i zarządzali nimi poprzez swoich zarządców. Po upadku w 1340 roku starej halicko-ruskiej administracji przeszły te dobra na własność królów polskich. Najstarsza wzmianka o olchowieckiej cerkwi widnieje w 1442 roku, wtedy Polski król Władysław Warneńczyk nadał ją razem z gruntami za zasługi Piotrowi Czeszykowi, synowi sanockiego sędziego z Tyrawy Solnej Mikołaja Czeszyka. Imiona dawnych olchowieckich duchownych z tytułami „batko”, „Baytko” znajdujemy w XI i XVI tomach Sanockich Grodzkich i Ziemskich Akt.

Cerkiew p.w. św. Trójcy w Międzybrodziu

Kolejna, murowana cerkiew parafialna p.w. św. Trójcy z 1901 r. zachowała się do dzisiaj.

Ok. 1790 r. miejscowy duszpasterz o. Joan Wojcowicz, urodzony w Międzybrodziu zbudował drewnianą cerkiew parafialną, zapewne na miejscu poprzedniej. Spłonęła ona w 1866 r. Nową, również drewnianą wystawiono w 1869 r. na wysokiej skale nad Sanem. Do jej budowy przyczynił się były cesarz austriacki Ferdynand I, który ofiarował 200 złotych reńskich oraz budulec zaś resztę wydatków pokryła gromada. Na utrzymanie cerkwi był przeznaczony dochód z 3 mórg pola. Kolejna, murowana cerkiew parafialna p.w. św. Trójcy z 1901 r. zachowała się do dzisiaj.