 |
| Jest to budynek zrębowy dwudzielny, przykryty dwukalenicowym dachem zwieńczonym trzema hełmami. |
Duszpasterska posada w Olchiwcjach rozpoczyna się w czasach książąt ruskich, którzy posiadali tutaj swoje dobra i zarządzali nimi poprzez swoich zarządców. Po upadku w 1340 roku starej halicko-ruskiej administracji przeszły te dobra na własność królów polskich. Najstarsza wzmianka o olchowieckiej cerkwi widnieje w 1442 roku, wtedy Polski król Władysław Warneńczyk nadał ją razem z gruntami za zasługi Piotrowi Czeszykowi, synowi sanockiego sędziego z Tyrawy Solnej Mikołaja Czeszyka. Imiona dawnych olchowieckich duchownych z tytułami „batko”, „Baytko” znajdujemy w XI i XVI tomach Sanockich Grodzkich i Ziemskich Akt.
W roku 1844 wzniesiona została drewniana cerkiew użytkowana obecnie jako kościół rzymskokatolicki. Jest to budynek zrębowy dwudzielny, przykryty dwukalenicowym dachem zwieńczonym trzema hełmami.
Źródło:
Kryciński S. Pogórze Przemyskie. Słownik Krajoznawczo Historyczny, Rewasz, Warszawa 1992,
Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz