Rotunda - Cmentarz wojenny nr 51

Cmentarz założony na lesistym wzgórzu Rotunda nieopodal Regetowa to jeden z najciekawszych cmentarzy z I Wojny Światowej w tym rejonie. Wybudowany na planie koła, otoczony został murem poligonalnym zbudowanym z kamienia łupanego. Wejściem była dwuskrzydłowa drewniana bramka oparta na kamiennych słupach i przykryta czterospadowym, gontowym daszkiem.

Blechnarka - Cmentarz wojenny nr 49

Cmentarz w Blechnarce to założony na planie zbliżonym do kwadratu cmentarz leśny zajmujący stok wzgórza nad doliną rzeki Ropy. Ogrodzony niskim kamiennym murem, w którym znajdowała się nieistniejąca obecnie bramka drewniana ujęta w dwa słupy nakryte daszkami.

Regetów Wyżny - Cmentarz wojenny nr 48

Cmentarz wojenny nr 48 w Regetowie Wyżnym został wybudowany na odkrytym stoku góry Jaworzynka. Teren był pierwotnie pastwiskiem stanowiącym własność gminy, która ofiarowała jego część jako działkę pod budowę nekropolii. Z czasem przestano w tym miejscu prowadzić gospodarkę pasterską, przez co teren został zarośnięty i utracił znaczenie krajoznawcze.

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Hańczowej

Cerkiew w Hańczowej istniała już w XVII w. Niektóre źródła podają, że jej prezbiterium powstało w 1644. Obecny obiekt został wzniesiony w I połowie XIX stulecia na miejscu pierwotnej świątyni. Być może sama wieża jest starsza i pochodzi z XVIII w. Obiekt gruntownie odnawiany w 1871 oraz w latach 1960–1968. Ostatnie rozległe prace konserwatorskie i remontowe zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz prowadzone były w latach 1989–2012.

Do 1947 była to cerkiew greckokatolicka, następnie w latach 1947–1958 służyła wiernym obrządku łacińskiego. Mimo tego postępowała jej dewastacja i w 1956 została podjęta decyzja o jej rozbiórce i wywiezieniu wyposażenia do składnicy ikon w Łańcucie. Cerkiew uratował powrót kilku rodzin wysiedlonych w 1947, których członkowie własnymi siłami wyremontowali ją, oraz powołanie w Hańczowej parafii prawosławnej.

Gładyszów - Cmentarz wojenny nr 55

Cmentarz założony został na planie prostokąta, ze ściętymi narożami i wcięciami od strony ściany przedniej. Ogrodzenie wykonano z potężnych bali ustawionych na kamiennej podmurówce i przykrytych dwuspadowym daszkiem z gontów. Dwuskrzydłowa, drewniana bramka wejściowa opiera swoją konstrukcję na dwóch zdobionych płaskorzeżbą słupach, przykrytych czterospadowym, gontowym daszkiem.

Wirchne - Cmentarz wojenny nr 61

Założony na planie prostokąta z dużym występem mieszczącym wejście cmentarz, zajmuje stok opadającego wzgórza. Wejście stanowi drewniana bramka wsparta na kamiennych słupach przykrytych czterospadowymi gontowymi daszkami z krzyżami łacińskimi na górze. Cała powierzchnia otoczona jest ogrodzeniem w postaci drewnianego płotu sztachetowego opartego o kamienne słupki.

Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Gładyszowie

Cerkiew została wzniesiona w latach 1938-1939 a według niektórych źródeł budowa zakończona została w roku 1940, przez huculskich cieśli. Po wysiedleniu ludności łemkowskiej w 1947 r. z tych terenów, cerkiew stała się własnością państwa i do 1985 r. była użytkowana przez miejscową parafię rzymskokatolicką. Wtedy też reaktywowano parafię greckokatolicką, która działa do dziś.

Zdynia - Cmentarz wojenny nr 52

Kwatera cmentarza założona została na planie kwadratu otoczonego kamiennym murem i dostosowanym uskokami do spadku terenu. Pomnik centralny stanowi kamienny postument zwężający się ku górze, ustawiony na trójstopniowym cokole i zwieńczony kamiennym krzyżem łacińskim. Wejście stanowiła niska drewniana bramka.

Cerkiew św. św. Kosmy i Damiana w Skwirtnem

Cerkiew św. Kosmy i św. Damiana to dawna łemkowska cerkiew greckokatolicka, obecnie używana jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Uściu Gorlickim. Cerkiew została wybudowana w 1837 roku i remontowana w 1900 roku oraz w latach 90. XIX wieku. Po akcji „Wisła” od 1947 roku świątynia zaczęła być użytkowana jako kościół rzymskokatolicki.

Radocyna - Cmentarz wojenny nr 43

Założona na planie prostokąta kwatera wojenna położona jest obok dużego cmentarza wyznaniowego. Zarys cmentarza otoczony był pierwotnie drewnianym płotem sztachetowym a wchwili obecnej posiada otoczenie z żerdzi. Wejście stanowiła kiedyś drewniana bramka z dwoma kamiennymi słupami przykrytymi daszkiem z betonu. 

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Zdyni

Cerkiew pod wezwaniem Opieki Matki Bożej w Zdyni zbudowana została w 1795. Pierwsza cerkiew w Zdyni powstała w I połowie XVI w. Obecny budynek jest jednak znacznie młodszy – pochodzi z 1795. Funkcję świątyni greckokatolickiej pełniła do Akcji „Wisła”. W 1947 cerkiew przeszła na własność Skarbu Państwa. Po 1947 obiekt był współużytkowany przez parafię prawosławną i rzymskokatolicką. W 2009 cerkiew stała się wyłączną własnością Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew w Zdyni jest wzniesiona z drewna jako jednonawowa i trójdzielna świątynia. Ponad przedsionkiem wznosi się wieża o pochyłych ścianach zbudowana na planie prostokąta, zwieńczona hełmem z pozorną latarnią zakończoną krzyżem łacińskim. Podobne, bardziej rozbudowane konstrukcje znajdują się ponad nawą i węższym oraz niższym od niej prezbiterium. We wnętrzu znajduje się barokowy, osiemnastowieczny ikonostas, którego czteroletni remont zakończył się w 2007 roku. Ściany pokryte są polichromią. Całość jest otoczona kamiennym murkiem z bramą-dzwonnicą.

Źródło: Wikipedia