 | |||
| Cmentarz w Darowie |
Darów – nieistniejąca wieś w gminie Komańcza, powiecie sanockim, województwie podkarpackim, obecnie jest to tzw. obszar geodezyjny. Wieś lokowana w II poł. XVI wieku, na prawie wołoskim.
Północną granicę wsi stanowi grzbiet pasma Pasmo Bukowicy, którego najwyższym wzniesieniem jest Zrubań, będący zarazem punktem triangulacyjnym (778 m n.p.m.). Wieś należała do parafii łacińskiej w Nowotańcu oraz Jaśliskach (część), parafia greckokatolicka znajdowała się w Surowicy. Na miejscu znajdował się również kościół filialny pw. Św. Szaty (Pokrowy) Najświętszej Marii Panny (1927), spalony w roku 1946.
Pod koniec XIX w. wieś posiadała 32 domy i 240 mieszkańców. Darów był początkowo wsią królewską, klucz beski. W 1765 r. wójtem był szlachcic Stefan Ostrowski. Po 1772 r. dobra kameralne rządu austriackiego. W 1811 r. wójtostwo to nabył Ignacy Urbański. Pod koniec XIX w. Darów był własnością p. Tomanka, aptekarza ze Lwowa. W roku 1900 wieś liczyła 244 mieszkańców. Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska.
Wieś przestała praktycznie istnieć po II wojnie światowej, kiedy to ogromna większość ludności została w kwietniu 1946 r. przesiedlona na Ukrainę, natomiast trzy ostatnie rodziny deportowano rok później na Ziemie Odzyskane, w okolice Miastka i Olsztyna.
Źródło: Wikipedia
Północną granicę wsi stanowi grzbiet pasma Pasmo Bukowicy, którego najwyższym wzniesieniem jest Zrubań, będący zarazem punktem triangulacyjnym (778 m n.p.m.). Wieś należała do parafii łacińskiej w Nowotańcu oraz Jaśliskach (część), parafia greckokatolicka znajdowała się w Surowicy. Na miejscu znajdował się również kościół filialny pw. Św. Szaty (Pokrowy) Najświętszej Marii Panny (1927), spalony w roku 1946.
Pod koniec XIX w. wieś posiadała 32 domy i 240 mieszkańców. Darów był początkowo wsią królewską, klucz beski. W 1765 r. wójtem był szlachcic Stefan Ostrowski. Po 1772 r. dobra kameralne rządu austriackiego. W 1811 r. wójtostwo to nabył Ignacy Urbański. Pod koniec XIX w. Darów był własnością p. Tomanka, aptekarza ze Lwowa. W roku 1900 wieś liczyła 244 mieszkańców. Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska.
Wieś przestała praktycznie istnieć po II wojnie światowej, kiedy to ogromna większość ludności została w kwietniu 1946 r. przesiedlona na Ukrainę, natomiast trzy ostatnie rodziny deportowano rok później na Ziemie Odzyskane, w okolice Miastka i Olsztyna.
Źródło: Wikipedia
 |
| Kapliczka przydrożna w Darowie |
 |
| Cmentarz w Darowie |
 |
| Cerkwisko w Darowie |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz